---

“We’ve learned that quiet isn’t always peace” zegt Amanda Gorman

“We’ve learned that movement isn’t always sound” zegt Gemma Luz Bosch

In het gedicht “The hill we climb” maakt Amanda Gorman veel gebruik van contrast. Na het lezen was ik nieuwsgierig naar hoe zij het voor zou dragen, muzikaal en krachtig. De zin “I’ve learned that movement isn’t always sound” bleef in mijn hoofd hangen.

In mijn onderzoek naar klank zeg ik het volgende: “stilstand is stilte, beweging is klank”. Er is altijd beweging nodig voor klank maar er kan ook beweging zijn die geen klank produceert, althans geen klank die wij kunnen waarnemen. Het keramische klank-object voor de installatie Aircilla beweegt zich ook op dit fascinerende terrein. Hij beweegt wel de lucht om zich heen, maar deze golft/trilt op een lagere snelheid dan 20Hz, onder onze gehoorgrens.

Toen ik op mijn computer terugkeek naar het videomateriaal deed het me denken aan de voorstelling Spectrum van Schweigman& waarin gespeeld woord met je zintuigen, je weet niet wat je ziet en wat beweegt.

Vanuit de klank van klei naar de stilte van klei. “Stille beweging” is mijn reactie op het gedicht “The hill we climb”